Nog een uitspraak van Martin Parr

I LIKE TO CREATE FICTION OUT OF REALITY

I TRY AND DO THIS BY TAKING SOCIETY´S NATURAL PREJUDICE AND GIVING THIS A TWIST

Martin Parr is een clown binnen de straatfotografie. Hij is bekend geworden met zijn boek  The Last Resort (1986), over de vervallen badplaats New Brighton waar de hun vakantie doorbrengen. Tussen de vergane glorie van wat de eens zo mooie badplaats. Met  veel afval op de grond en een lekkere zak patat.  Parr fotografeert de mensen stiekem en zegt goed aan te voelen welke mensen er geïrriteerd zouden raken en welke mensen niet. Hij fotografeert een veranderende wereld. Hij creëert fictie uit de werkelijkheid en laat een op het oog lijkend gewoon tafereel eruit zien als een gekke situatie. Hij laat de maatschappelijke vooroordelen zien op zijn manier.

Deze foto is gemaakt in Schotland. Helaas lukte me het alleen om van de achterzijde de mensen te fotograferen. We logeerden in een oud statig hotel in Stratpeffer, ten westen van Inverness. Er bleek ook een bruiloft aan de gang te zijn en de mannen stonden in kilt buiten. De bruid en andere dames ook om even van de buitenlucht en een sigaretje te genieten. Ze draaiden zich net om toen ik de foto wilde nemen. Al met al een bont gezelschap op de foto.

martin-parr2

Wederom Alfred Eisenstadt

IT´S MORE IMPORTANT TO CLICK WITH PEOPLE THAN TO CLICK THE SHUTTER

Alfred Eisenstaedt fotografeerde vaak bekende mensen op een humoristische wijze. Daarnaast fotografeerde hij ook onbekende mensen En als portret fotograaf moet je toch zeker goed met mensen om kunnen gaan. Alfrds Eisenstaedt weet je te raken met zijn foto’s. Een interview in de BBC serie Masters of Photograhy is hier te zien.

In Namibië hebben we 4 weken met de camper het land door gereisd. Je rijdt daar voornamelijk over gravel wegen en hebt daarom ook 2 reservebanden op de camper zitten. En in de auto de nodige gereedschappen en ander materiaal, zoals een compressor om de band op te kunnen pompen. Want je rijdt soms hele stukken waar je niets tegenkomt. Wel zo’n 200 à 300 km voordat je het volgende dorpje of stadje tegenkomt. Bij aankomst in Luderitz bleken we een lekke band te hebben. We waren juist na veel gravel wegen weer op asfalt beland. Heel voorzichtig met de camper naar de benzinepomp gerold en het probleem bleek een spijker in de band te zijn. Vier ijverige mannen hielpen ons met de band wisselen. Toen ze mijn camera zagen, wilde ze graag op de foto gezet worden. Trotse jongemannen, bezig met hun werk.

Alfred-Eisenstaedt

De uitspraak van Bruno Barbey

PHOTOGRAPHY IS THE ONLY LANGUAGE THAT CAN BE UNDERSTOOD ANYWHERE IN THE WORLD

Als je de quote leest, is geldt dit zeker voor bruidsfotografie. Ieder bruidspaar waar te wereld ook, wil graag een foto van hun trouwceremonie. Japan is het land van de ceremonies. Ze kennen moderne bruidjes die op een westerse manier willen trouwen, maar ook de traditionele bruiloften. De bruid begint de dag met een traditioneel huwelijksgewaad met witte kap. Daarna draagt zij een zijden kimono. De bruidegom draagt een speciale traditionele trouwkimono. De kapper maakt de kapsels en make-up in stijl, passend bij de kimono’s. Dit bruidspaar had een fotoshoot in het park Shukkeien in Hirosjima.

Bruno Barbey (1941)is een franse fotograaf die over 5 continenten heeft gereisd. Hij noemt zichzelf geen oorlogsfotograaf, hoewel hij diverse oorlogen heeft gefotografeerd. Barbey heeft diverse projecten en boeken gemaakt in diverse landen, waaronder het land van zijn jeugd Marokko. Hij is bekend om zijn kleurgebruik. Hij was verbonden aan Magnum en vicepresident voor Europa.

http://www.brunobarbey.com/

Bruno Barbey

De uitspraak van Josef Koudelka

I WOULD LIKE TO SEE EVERYTHING, LOOK AT EVERYTHING

I WANT TO BELIEVE TO BE THE VIEW ITSELF

In Namibië hebben we een rondvlucht gemaakt boven de Sossusvlei. Helaas duurde de vlucht maar 40 minuten. Het was geweldig om met zo’n klein vliegtuigje boven de duinen te vliegen. We waren met 4 personen en de piloot. Mijn man en ik zaten ieder aan 1 kant, zodat we beiden uitzichten konden benutten. De piloot hield nog een praatje. Dat we vooral moesten genieten van de vlucht en niet alleen maar continu met fotograferen bezig moesten zijn. We hadden al een eerdere ervaring met een spectaculaire rondvlucht in Nieuw Zeeland in de bergen rondom Mount Cook. Toen maakte de camera echt overuren! Nu heb ik bewust even niet gefotografeerd en van het uitzicht genoten. Maar langer dan 5 minuten lukte dat niet. De zon was net op, er lagen prachtige vergezichten voor ons. Je kon de zee zien, de luchtballonnen en de auto’s met mensen die onderweg waren naar Deadvlei. En de geparkeerde auto’s bij Duin 45, waar mensen naar boven waren klommen om van de zonsopkomst te genieten .  

Josef Koudelka (1938) maakt een andere soort landschapfotos . DHet zijn donkere landschappen , met thema’s als verlatenheid, afval, vertrek, wanhoop en vervreemding. Zoals het boek uit 2013 “Wall: Israeli and Palestinian Landscapes” . Maar hij begon als straatfotograaf. Oorspronkelijk uit Tsjechië en in de jaren 70 politiek asiel gekregen in Engeland. Al snel werd hij een magnum fotograaf. Hij reisde rond in Europa op zoek naar beelden van de straat. Zoals bij de zigeuners van Slowakije en Roemenië. Zijn personages lijken soms uit sprookjes te komen.

https://www.facebook.com/JosefKoudelka/

063-Josef-Koudelka