Maand: december 2015

De uitspraak van Nan Goldin

LisetQuote , , , ,

I USED TO THINK THAT I COULD NEVER LOSE ANYONE IF I PHOTOGRAFED THEM ENOUGH

IN FACT MY PICTURES SHOW ME HOW MUCH I’VE LOST

De Amerikaanse fotografe Nan Goldin (1953)maakte intieme foto’s van haarzelf en vriendenkring. Het zijn opnames met bestaand licht en de foto’s zijn snel en spontaan genomen. Haar jeugd heeft veel invloed gehad op haar latere leven en foto’s. Als tiener liep ze van huis weg en had ze te maken met de zelfmoord van haar jonge zusje. Ze kwam in de punk scene terecht, die ze ook fotografeerde. Daarnaast fotografeerde ze ook de wereld van homosexuelen, transsexuelen en drugsverslaafden. Vele heeft ze er gefotografeerd en vele zijn ook overleden aan drugsgebruik en aids.
Met deze periode van het oude naar het nieuwe jaar wordt er altijd teruggeblikt naar het afgelopen jaar. Ook de overleden personen van het afgelopen jaar worden nog een keer herdacht in een eigen programma “uit het leven van”. Vandaar de foto van het kerkhof, gemaakt in Exmoor, Engeland.

Goldin gebruikte zelf ook drugs en fotografeerde ook zichzelf en haar levensstijl tijdens deze periode. De foto’s verschenen in haar boek “The Ballad  of Sexual Dependency” . Ze laat een dagboek achtig beeld zien van haar periode met drugs, mannen, huiselijk geweld en sociaal isolement.
Latere werk heeft een breder thema, zo maakt ze ook landschapsfoto’s, zee gezichten en foto’s van kinderen.

 

Nan Goldin

De uitspraak van Franco Fontana

LisetQuote , , , , , , , , , ,

THE PURPOSE OF ART IS TO MAKE VISIBLE THE INVISIBLE

Een paar jaar geleden volgde ik een mentoraat en kreeg naar aanleiding van de meegebrachte foto’s de opdracht me te laten inspireren door de fotogaaf Franco Fontana. Toen ik zijn landschapsfoto’s zag, dacht ik dat de fotograaf flink met photoshop bezig was geweest. De kleuren spatten er vanaf. Toch zijn deze foto’s in het analoge tijdperk gemaakt. Met het maken van landschapsfoto’s hou ik zelf om naar lijnen en vormen in het landschap te kijken, Zo inspireerde Fontana me om nog kritischer en minimalistischer te kijken. Deze foto is gemaakt in de Sossuvlei in Namibië. Door inzoomen in het landschap en het spel van licht en schaduw ontstaan hier mooie strakke lijnen.

Fontana is een goede kijker en een meester in compositie. Hij kijkt naar lijnen en vormen in het landschap. Franco Fontana (1933) is op zijn 28ste begonnen met fotograferen. In eerste instantie de landschappen waar hij flink succes mee had. Maar wat niet veel mensen wetend dat hij ook stadsgezichten heeft gefotografeerd en naakten. Door zo in te zoomen op het landschap creëert hij minimalistische landschappen. Soms zie je de verhouding doordat er een boom in geplaatst is.
Leuk detail om te weten dat hij zijn foto’s maakt met 3 soorten lenzen, een 17-35mm zoom, een 35-350mm en een 14mm prime lens. www.photoandcontemporary.com/artistartworks.aspx?ar=3

Franco-Fontana

De uitspraak van Susan Sontag

LisetQuote , , , , , , ,

THE PAINTER CONSTRUCTS

THE PHOTOGRAPHER DISCLOSES

Een schilder bouwt zijn kunstwerk vanuit een leeg doek. De fotograaf beschrijft met zijn camera wat hij ziet. Dit kan registrerend zijn of de fotograaf kan de werkelijkheid naar zijn hand zetten. De fotograaf geeft zijn eigen creatieve idee aan de foto geven. Andere tegenstelling is dat de fotograaf met een “vol schilderij” zit en dan is het de kunst van het weglaten om een goede foto te maken.
Dit is een schilder in Kyoto, tijdens de kersenbloesem. Hij schildert waarheidsgetrouw een tempel en de kersenbloesem. De kersen bloesem begint meestal eind maart in het zuiden en trekt zo naar Noord. Japanners trekken er massaal op uit, om te genieten van de kersenbloesem.

Susan Sontag (1933-2004) is geen fotografe, maar schrijfster van essays . Ze begon met schrijven voor Amerikaanse tijdschriften. Ze is vooral bekend van haar boek “Over fotografie”. Het boek gaat over de esthetische en morele problemen van fotobeelden. Het gaat over de problemen van het maken van de foto, maar juist ook over het bekijken ervan. Volgens Sontag zijn we door het maken van foto’s verslaafd geraakt aan beelden en beleven we de wereld niet echt. We maken foto’s. Ook ziet ze het als voyeurisme en agressie, je kijkt naar een verzameling foto’s en ziet de wereld . Door een teveel aan foto’s van geweld worden de kijker ook onverschillig, de kijker raakt gewend aan de beelden. De fotograaf gaat een machtsrelatie aan met diegene die hij fotografeert. De fotograaf laat die persoon als object zien, zoals de gefotografeerde zich zelf niet kent.
Susan Sontag was een kritisch schrijfster over het kijken naar fotografie. In haar laatste boek “Regarding the Pain of Others” dat ze een jaar voor haar dood schreef, is ze wat milder geworden.
www.susansontag.com

Kyoto-schilder

De uitspraak van Annie Leibovitz

LisetQuote , , , , , , , , , , ,

A THING THAT YOU SEE IN MY PICTURES IS THAT

I WAS NOT AFRAID TO FALL IN LOVE WITH THESE PEOPLE

Annie Leibovitz (1949) is één van de beste Amerikaanse portretfotografen. Ze is bekend van de covers van Vanity Fair. Ze portretteert bekende mensen en haar handelsmerk zijn felle kleuren en verrassende poses. Bekende foto’s zijn een naaktfoto van John Lennon, met zijn geklede vrouw Yoko Ono, de naaktfoto van de hoogzwangere Demi Moore en Whoopi Goldberg die in een melkbad is ondergedompeld. Ze had een relatie met Susan Sontag, samen maakte ze het boek “Vrouwen, met foto’s van Leibovitz en essay’s van Sontag.
http://annieleibovitz.tumblr.com

De foto bij de quote is gemaakt in Baarn, tijdens “Het Grootste Staatsbezoek Aller Tijden”
Totaal 90 vorsten en vorstinnen plus 30 leden van de hofhouding kwamen per trein aan in Baarn en gingen per koets naar paleis Soestdijk voor de lunch. ‘s Middags kon men de kostuums bewonderen in het centrum van Baarn. Daar werden de vorsten en vorstinnen voorgesteld aan het publiek. De presentatie werd verzorgd door de Stichting Oud-Oranje, de organisatie was in handen van de Stichting Vorstelijk Baarn.

 

Annie-Leibovitz

De uitspraak van Edward Steichen

LisetQuote , , , , , , , , , ,

A PORTRAIT IS NOT MADE IN THE CAMERA

BUT ON EITHER SIDE OF IT

Edward Steichen (1879-1973) was naast fotograaf ook schilder, ontwerper en curator.
Steichen maakt soft focus, dromerige foto’s. Vrouwelijk naakt, maar ook portretten van mensen uit de kunst en literatuur. Begin 1900 introduceert hij kleur in zijn afdrukken, door zijn techniek lijken de foto’s op tekeningen en lithografieën. Tijdens de 1e wereldoorlog werkt hij als oorlogsfotograaf en maakt foto’s met scherpte en sterk contrast. In de jaren 20 en 30 is hij chef fotograaf bij Vogue en Vanity Fair en zette mijn zijn foto’s de modefotografie op zijn kop. In 1955 organiseert Edward Steichen de beroemde tentoonstelling The Family of Man. Steichen zegt over de tentoonstelling: “We maken allemaal deel uit van de grote familie der mensen” . De tentoonstelling bestaat uit 503 foto’s van 273 kunstenaars uit 68 landen en is opgezet rond 37 thema’s, waaronder huwelijk, kindergeboorte, werk, religie en dood.  De tentoonstelling toert eerst over de hele wereld. Sinds 1964 bevindt de tentoonstelling zich permanent in Clervaux (Luxemburg).

Een foto wordt niet gemaakt in de camera, maar aan beide kanten. Bij deze foto, gemaakt bij de rattentempel in de omgeving van Bikaner, (India) , stond ik op afstand van de man. Dat werd flink inzoomen. Toch heeft de man door dat ik de foto maak. Hij kijkt in de camera. Het is een wisselwerking tussen de maker en de geportretteerde man. Zien jullie trouwens de ratten op de emmer op de achtergrond? Een tempel is heilig, schoenen uit en op blote voeten op zoek naar de witte rat tussen al die bruine ratten. Want als je die ziet, dat brengt geluk. Wij zagen er twee, dus dubbel geluk ??!!

http://www.steichencollections.lu/

049-Edward-Steichen