Een dagje met mijn fotomaatje bij kasteel Hackfort, waar veel Stinzenplanten bloeien, zoals de sterhacinth, de bosanemoon, de holwortel en zomerklokje. Een mooie uitdaging op een winderige dag. Met mijn nieuwe macrolens de LAOWA 100mm en de vintagelensjes op stap. Kon ik even rustig de pentacon, de domiplan en de helios uitproberen. Gelukkig viel de regen mee en je kan bij het kasteel prima lunchen!
Paar foto’s van de omgeving en de bloemen.
Een paarse gloed van bloemetjes op een serene plek, dat was de fotowandeling van gisteren. Het was nog even spannend, in de ochtend regen en een hagelbui, maar gelukkig kwam het zonnetje tevoorschijn. Wel koud, dus met warme kleding en muts naar de grond. Marco fotografie is een leuke, maar ook moeilijke tak van de fotografie. Hoe krijg je de mooie zachte achtergrond, hoe krijg je bokeh? Handmatig scherpstellen is lastig en door het subtiel bewegen van de camera verleg je ook het scherpstelpunt.
De vrouwenmantel is altijd een dankbare plant in de tuin. Zeker in het voorjaar, als de blaadjes net uit zijn en de ochtenden nog vochtig zijn. Veel dauwdruppels op het blad en met de macrolens en een laag diafragma getal, worden de druppels die niet scherp worden op de foto, mooie bokeh cirkels.
Blauwe druifjes, lentegevoel in blauw! Het doet mij altijd denken aan mijn jeugd, waar ik een klein strookje aarde, naast de schuur, mocht bestempelen als “mijn tuin”. Natuurlijk met tulpen, narcissen en blauwe druifjes. Maar ook met lathyrus, die zijn mooiste bloei liet zijn tijdens onze zomervakantie op de camping.
Hoewel ik ze in onze tuin heb staan, koop ik elk jaar wel een bosje blauwe druifjes voor binnen. Ze mochten even fungeren als fotomodel op de tuintafel. Wel zo makkelijk, dan hoef je niet languit op de grond te liggen. In de tuin vind ik het lastige bloemen om te fotograferen. Ze zijn wat statisch, hebben dan net geen mooie achtergrond. In de vaas vond ik het makkelijker. Het is op ooghoogte. Fotograferen met de macro lens, laag diafragma getal en handmatig scherpstellen. Zoeken naar een mooie licht en een rustige achtergrond. Even spelen met de scherpte, stel je op de achterste of op de voorste bloem scherp. Ze hebben alle twee wel wat.
Op het Zilverstrand zag ik tijdens de laatste dagen van ijs en sneeuw paarse patronen in het zand. Zou dat kwelwater zijn? Het leek ook op een heel dun laagje poedersneeuw. Kwelwater is grondwater dat onder druk aan de oppervlakte uit de bodem komt, volgens Wikipedia.
De kleuren in het water wordt veroorzaakt door de mineralen, zoals ijzer.
Heerlijk om even met de macrolens er op los te gaan 😉
