Eigenlijk ben ik niet zo’n wildlife fotograaf, maar als ze ineens voor mijn lens verschijnen kan ik het niet laten. Soms moet je gewoon geluk afdwingen, vriendinnenweekend in Hoek van Holland. De vriendinnen liepen 26 km over het Kustpad en ik ging fotograferen. Ze belden nog of ik kwam lunchen bij een tent, maar ik was al een stuk de pier opgewandeld. Nee, ik blijf hier, had al gegeten en liep na het spelen met lange sluitertijden terug. Ineens spotte ik een zeehond, die ook al door een paar andere mensen was ontdekt. Klauterend op stenen, zwemmen om de stenen heen langs de pier richting strand. En daarna was het even uitrusten in de schaduw op het strand. Genieten van de aandacht om hem heen. Als ik was gaan lunchen, had ik dit gemist. Lief hè?
