Terug van een heerlijk weekje Madeira!
Een prachtig groen eiland vol bloemen vetplanten en cactussen. Je ziet planten in de natuur die bij ons als kamerplant staan. Met wolken en zon en in de bergen kan je ineens in de mist zitten. Eenmaal hoger zit je in de stralende zon met blauwe lucht. Het noordelijk deel is ruiger, het zuiden wat drukker, meer dorpjes en lieflijker. Een kleine impressie.
Wat zouden jullie doen? Dat was mijn vraag op Social Media.
Je gaat op stedentrip met een paar vrienden naar een Europese hoofdstad, waar je zelf al twee keer eerder bent geweest. Neem je de grote camera mee of kies je voor een compacte, kleine camera of mobiel?
De antwoorden daarop waren wat gemixt, de meeste stemmen gingen naar de mobiele telefoon of kleine compact camera. Zolang ik geen fotografische fratsen uit ging halen zoals lange sluitertijden, dubbele belichting, spelen met scherptediepte e.d Mobiel meenemen en vooral genieten van de vriendschap, was een antwoord. Met de mobiel kun je in steden vaak toch meer kanten mee op, tenzij je inderdaad creatieve beelden wilt maken, maar daar heb je vaak de tijd niet voor als je met niet-fotografen op pad bent, zei een andere fotografe. Er waren ook tegen geluiden: “ik neem altijd de camera mee” en “Is er een kans om te fotograferen, dan wil ik mijzelf niet beperkt zien en achteraf balen van had ik maar, dus dan gaat uiteraard de grote camera mee”. Toch de angst om wat te missen en dat kriebelde bij mij ook. Ik was al 2 keer eerder in Rome geweest, dat maakte de keuze ook wat makkelijker.
De compact camera ging mee, daar kan ik allerlei fotografische fratsen mee uit halen en is klein om mee te nemen. Na de eerste dag bleef de compact camera in het hotel, met de mobiel ging het prima, lichter van gewicht en dat was met de warmte wel fijn. Veel gewandeld, een ochtend gefietst en vele sfeerfoto’s met de vrienden gemaakt. Zoals een fotografe zei, bij het zien van onderstaande foto: “Super om lekker met elkaar te dollen en het echte fotograferen even los te laten!”
Terug van vakantie, via Frankrijk naar de Britse Kanaaleilanden Guernsey en Jersey, de eilanden zijn Engels, met een mediterrane sfeer.
Prachtige kusstrook, met zandstranden en kiezelstranden, schiereilandjes die alleen met eb te belopen zijn. Mooie planten overal zoals lavendel, de Afrikaanse lelie (Agapanthus) en veel hanging baskets. Gelukkig zijn er Engels pub’s. Het autorijden is even wennen, op zich went links rijden snel, maar wat zijn de wegen smal! Daarnaast heb je ook veel tegenliggers en moet je soms de buitenspiegel inklappen, om elkaar te passeren. Er is een prima bus service op beide eilanden om de stranden en bezienswaardigheden te bezoeken.
Mist zo begon het weekendje weg met vriendinnen in Hellevoetsluis, op zaterdag 4 december. Het levert mooie plaatjes op.
Op de dag van de zorg even terug op het terrein van landgoed Zonnestraal. Het ziekenhuisterrein tussen Hilversum en Loosdrecht, waar ik eind jaren ’80 twee jaar werkte. Het ligt er prachtig in het bos, vroeger gingen de patiënten met bed en al naar buiten met mooi weer en huppelde de konijntjes rond.De barakken zijn weg, maar de hoofdgebouwen zijn prachtig opgeknapt. Het terras was na de corona lockdown weer open, iedereen zat heerlijk in het zonnetje op het terras. Landgoed zonnestraal is ook een trouwlocatie geworden, de stoelen stonden al klaar. Zo ook het bankje waar het bruidspaar op mag zitten. Tussen verpleeghuis Zonnehoeve en de gebouwen van Zonnestraal staat de Villa, een mooi huis met rieten kap, met aan de achterzijde een vijver. De meeste maken een strakke foto van de villa, met de vijver in het midden en de 2 grote coniferen aan beide zijde van de vijver. Dit keer deed ik het anders, een doorkijkje naar de villa met de bloeiende rododendrons.
