Goed zien

Een oude rubriek wordt nieuw leven ingeblazen. Zeven jaar geleden had ik een eigen rubriek op een fotografie website. Uitspraken van bekende en voor mij onbekende fotografen. Ik vond het altijd erg leuk om een quote te maken en kwam hierdoor ook voor mij “nieuwe fotografen” tegen. Het wordt een rubriek met oude en nieuwe quotes en ik begin met de quote die het dichtste bij me staat. Die ook op mijn website en visitekaartje staat. “Het belangrijkste is niet de camera, maar het oog” van Alfred Eisenstaedt.

Goed kijken, goed zien, dat is belangrijk en ook te leren. De foto van de boomkikkers passen er goed bij. Je hoort ze wel, maar ziet ze nauwelijks! Ze zijn nog maar op een paar plekken in Nederland te zien. Ze zitten het liefst op een bramenstruik en ze zijn zo klein dat je ze makkelijk over het hoofd ziet!

De uitspraak van Mary Ellen Mark

Mary Ellen Mark (1940-2015) was een Amerikaanse fotografe, bekend om haar fotojournalistiek, portretten, en reclamefotografie.

Deze foto is gemaakt op het plein in San Gimignano, Toscane waar een poppenspeler het publiek vermaakte. Niet alleen kleine kinderen, maar ook volwassenen genoten van het optreden. De foto is expres in groothoek genomen, zodat je een weids uitzicht hebt op het plein en zowel een kijkje achter de schermen hebt, als daarvoor.

081-mary-ellen-mark

Uitspraak van Eliot Porter

SOMETIMES YOU CAN TELL A LARGE STORY WITH A TINY SUBJECT

Een middagje oefenen in het bos met een  Russisch lensje uit de Jaren 50, een helios 44-2 58 mm F/2,0. Een oud lensje die je middels een adapter op je moderne camera kan zetten. Er zit een diargama ring op de lens. Je moderne camera herkent de lens niet en je moet hem op manueel zetten om hem te kunnen gebruiken. Middels de diaframa ring op de lens, stel je de diafragma in. En met name de scherpte is heel lastig. Er zit een scherpstelring op de lens, maar het beste werkte ik nog met het verplaatsen van de camera. En dat is echt mm werk! Je kan met macro aan de slag met behulp van tussenringen, maar zelf vind ik nog het leukste om of die van 16 mm te gebruiken of geen tussenring. Deze lens zou een bijzonder bokeh op de achtergrond geven. Die hele bijzondere sfeer die ik soms op beelden op facebook zie, is me nog niet gelukt om te creëren. Betekend nog meer oefenen, met deze paddenstoelfoto was ik wel heel blij. Paddenstoelen, waarbij je de hoed op een gegeven moment scheurt en waarbij de randen heel mooi opkrullen. Zo zie je de sporen mooi terug in de rand. Het was die middag ook bijzonder in het bos. De hele dag al mistig en pas na de lunch kwam het zonnetje een beetje door.

Eliot Porter (1901- 1990) was een Amerikaanse fotograaf die in eerste instantie veel in zwart wit fotografeerde en later zich richten op landschappen. Die kenmerkte zich door de rustige sfeer. Hij was chemicus en geïnteresseerd in het zelf afdrukken in zijn foto’s. Nadat kleurenfotografie zijn intrede deed, stapte hij meteen over op kleur.  In die tijd was dat best lastig. Hij werkte met een groot formaat camera. Waardoor de kleurenfoto’s in eerste instantie erg grofkorrelig werden. Hij had ook meer tijd nodig in de doka om mooie contrasten te krijgen in de foto. Eliot Porter is de voorvader van landschapsfoto in kleur en heeft een manier van kijken naar het landschap. Hij komt dichterbij zijn onderwerp en laat een intiem landschap zien. 


079-eliot-porter

De uitspraak van Harry Callahan

De quote van Harry Callahan

Hoeveel foto’s maak je en hoeveel gooi je er weer weg. Hoeveel foto’s van die je bewaard zijn er toppers, die je aan de muur zou willen hangen. Mensen willen graag snel resultaat zien en mooie plaatjes schieten. Fotograferen is hard werken, niet elke foto is een topper. In het analoge tijdperk was de fotograaf tevreden als er 1 goede foto zat op een fotorolletje van 36 foto’s.

Deze foto is gemaakt in Greenwich park op een mistige dag. We waren onderweg naar het Greenwich Observatory Museum en liepen door het park. De zon probeerde er een beetje door heen te komen. De bomen kwamen uit de mist en we zagen 50 tinten grijs. Op deze foto zie je dat de bomen netjes op een rijtje staan, lekker eigenwijs een andere kant opdraaien en het kleine boompje rechts maakt de foto, doordat hij een heel ander uiterlijk heeft.

Harry Callahan (1912-1999) was een Amerikaanse fotograaf die bekend staat om zijn foto’s van natuur, straten & gebouwen en mensen. Iedere ochtend liep hij door de straten van zijn stad, om dat te fotograferen wat hij mooi vond. Hij fotografeerde in kleur en zwart-wit. Zijn fot’s laten licht en donker zien, maar ook mooie lijnen en vormen. Hij koos een onderwerp, fotografeerde het een tijdje, liet het weer los en ging een tijdje wat anders doen en kwam weer terug op zijn onderwerp, meestal vanuit een ander perspectief. Hij experimenteerde ook met o.a. extreem contrast, dubbele belichting. Daarnaast fotografeerde hij jarenlang zijn vrouw Eleanor, waar hele ontroerende foto’s tussen zitten.

harry-callahan