Amsterdam

Wat was het lastig kiezen!!! Er zaten prachtige foto’s tussen en dit keer een top 3 met een paar speciale vermeldingen. De winnende foto is van Cor, de foto van het scheepsvaartmuseum, van harte gefeliciteerd!!!

Alle foto’s zijn aan te klikken, het is echt de moeite waard om ze in het groot te bekijken.

Cor gaat ieder jaar naar het ‘Amsterdam light festival’, ook dit jaar weer behoorlijk sober i.v.m. corona. De foto maakte Cor eerst vanaf de steiger, maar dat werd wat wiebelig omdat hij zelf op de steiger stond. Een bewogen foto was het resultaat en ook niet echt een spannende compositie. Daarna vanaf de kant. Cor was blij met het resultaat in het schermpje van mijn camera. Er waren weer veel mooie licht objecten gezien, een compliment voor de organisatie!

Waarom deze foto?  Het is een prachtige foto van het witte scheepvaartmuseum in avondlicht. Moeilijke omstandigheden om het witte gebouw goed uit te laten komen en ook de bootjes en de steigers. Je ziet de details en kleuren van de boten. De maan heeft een opening gevonden in het wolkendek, een mooie meevaller. Je ziet de maan stralen. Het geeft een spookachtige sfeer. De inkomende lijnen van de steigers links, het licht op de palen en het water. Ik ga steeds meer in de foto ontdekken. Mooi dat er 3 masten zijn en prachtig verlicht. Goed dat de boten niet het gebouw raken. Ik zag via de raw converter een klein beetje overbelichte delen in het gebouw zitten, maar dat is bijna niet te vermijden.  Het is zo’n verschil in licht en donker. Er zit wat vertekening door de groothoeklens, dat zie je aan de rechterkant, het gebouw staat niet helemaal recht. Dit is op te lossen in Lightroom/Photoshop RAW converter.

Exif gegevens: F7,1, S 8 seconden, ISO 100 en 22 mm zoom.

Nummer 2 ook van Cor, restaurant de Waag, een prachtige sprookjesachtige sfeer en reflectie in  het water.

Nummer 3 Alberdien met het reuzenrad, mooie donkere achtergrond van de groen verlichte reuzenrad. Mooie verlichting, ook om de bakjes heen en een goed lijnenspel. De foto heeft ritme en herhaling. Alleen het verlichte deel recht leidt wat af.

Daarna was het lastig kiezen, daarom speciale vermeldingen in willekeurige volgorde:
Cor met de foto van het Amsterdam Light festival: prachtig detail van “light “kunstwerk van Van Gogh. Detailopname, is wat eenvoudiger te maken, dan een stadsgezicht met maan of reflectie als bonus.

Leny met AFAS Leusden, ook een kunstwerk om het gebouw heen, hier is meer omgeving te zien en gekleurde stralen van de fonteinen.

Marieke met 2 foto’s, de sterretjes in de boom en schrijven met licht
Lekker schuin de boom op de foto gezet, met veel lichtjes en mooie sterretjes in de foto.
Een wat krullerig x-mas, met een krullende streep eronder. Knap gedaan!

 

Opnieuw een uitspraak van Steve McCurry

MY LIFE IS SHAPED BY THE URGENT NEED TO WANDER AND OBSERVE

AND MY CAMERA IS MY PASSPORT

Opnieuw een uitspraak van Steve McCurry, de bekende Magnum fotograaf van kleurrijke, indringende foto’s . Aanstaande vrijdag 29 mei is er een lezing; in Foam te Amsterdam van Steve McCurry – A Journey Along The Coffee Trail. Hij presenteert zijn nieuwste boek. McCurry is populair, de lezing is al uitverkocht. Het boek gaat over koffie, of eigenlijk gaat McCurry op bezoek bij de mensen van de koffieplantages over de hele wereld. Het boek gaat over de manier waarop we leven en hoe mensen met elkaar omgaan. De foto’s zijn herkenbare portretten met prachtige kleuren, zoals we van Steve McCurry gewend zijn.

Zoals hij zelf zegt: zijn leven bestaat uit reizen, dwalen, observeren en verwonderen en zijn camera is zijn paspoort. De foto is gemaakt in het fort van Bikaner in Rajastan, India. Deze vrouwen verwonderen zich ook, maar waarover, laat de foto niet zien. De vrouwen op de foto zijn kleurrijk gekleed in prachtige sari’s. De mannen staan op de achtergrond, dat zie je niet vaak in India. Wat er gebeurde in het fort, ik heb geen idee meer. Maar wat een trotse, mooie vrouwen en schitterende kleding.

steve-mccurry

De uitspraak van Robert Frank

THE EYE SHOULD LEARN TO LISTEN BEFORE IT LOOKS

Robert Frank (1924) is een Amerikaanse fotograaf en cineast. Hij werd bekend door zijn boek “the Americans”. Hij reisde met zijn gezin 9 maanden door Amerika om te fotograferen. Frank liet zich leiden door wat op straat gebeurde. Hij fotografeerde snel, opvallend en soms zonder door de lens te kijken.Hij kreeg kritiek op zijn foto’s. Volgens de Amerikanen waren zijn foto’s niet gekaderd, niet scherp gesteld en niet goed uitgelicht. Men vond de foto’s korrelig, somber en weinig opbeurend. Er werd een pessimistisch beeld geschetst van Amerika. Zo anders dan de foto’s uit de jaren vijftig, die een optimistische en energieke sfeer hadden. In Amerika had hij moeite om de foto’s te laten publiceren.  Hij heeft het boek in Frankrijk laten uitgeven. Later in het Engels vertaald, maar het boek was in eerste instantie geen groot succes. Pas later werd het herontdekt door jonge kunstenaars en kreeg het een cultstatus.

In 2008 is er een jubileumeditie verschenen.  Je kan al zijn werk bekijken op de site van de National gallery of Art en er nog op inzoomen ook!

http://www.nga.gov/content/ngaweb/features/robert-frank.html

Het oog moet leren te luisteren voordat het kijkt. Of moet je leren in beelden te kijken? Welk beeld is een foto waardig? In plaats van een foto van een Amerikaanse situatie heb ik een straatbeeld van Amsterdam genomen. Er staat een jonge vrouw op de foto met drie honden aan de lijn. Tijdens het uitlaten ging de donkere hond zijn eigen gang. Zijn oor moest leren te luisteren! Het eigenwijze hondje had het helemaal gehad met het wandelen. Hij ging er bij liggen en er was geen beweging meer in te krijgen! Wat de jonge vrouw ook probeerde. Het werd een soort toneelstukje op straat, er kwamen omstanders bij. Ze begonnen aanwijzingen te geven. Maar niets hielp. Na een kwartiertje was de hond uitgerust en liep weer vrolijk mee. 

Robert Frank