Het is weer lente! Dat is te merken op mijn tijdlijn op Facebook. Veel paarse krokussen prachtig soft focus gefotografeerd. Tja, wat kan ik er aan toevoegen? Toch even met de camera de tuin in. Hoe kan ik het anders proberen? Ik hou van patronen, lijnen en vormen en probeer een grafische foto te maken met de krokussen. Compositie luistert nauw, het is goed kijken. De eerste foto van de krokussen in deze setting, raakte de randen van de voorste krokus net de twee achterste krokussen. Opnieuw compositioneren en nu staat de voorste krokus los van de achterste twee. De dunne bladeren werken ook goed mee in de foto
kijken
De uitspraak van Garry Winogrand
PHOTOGRAPHY IS NOT ABOUT THE THING PHOTOGRAPHED
IT IS ABOUT HOW THAT THING LOOKS PHOTOGRAPED
Garry Winogrand (1928–1984) is een straatfotograaf en was een tijdgenoot ban Robert Frank. In dezelfde periode reisde hij door Amerika. Robert Frank gaf zijn bekend e boek de Amerikanen uit. Winogrand maakte vele foto’s, als een snapshot. Hij maakte foto’s om te ontdekken hoe iets er op de foto uit zou zien’. Na zijn dood hebben ze nog vele niet ontwikkelde rolletjes gevonden. Fotograferen om het fotograferen en dan niet kijken naar het eindresultaat.
Een foto gemaakt in de Deadvlei. Hoe ga je dat nog op de foto zitten. Een van de eerste foto’s die ik zak van de Deadvlei, de rode zandduinen met doden bomen in Namibië was van Frans Lanting. Bijna een surrealistisch beeld! Hierna zijn er vele foto’s gemaakt en hoe ga je dat nu origineel op de foto zetten. Dat kan op verschillende manieren. De foto’s met witte grond, rood zand, dode bomen en blauwe lucht kennen we ondertussen wel. Ook heb ik foto’s gezien van de Deadvlei met andere weersomstandigheden. Met mist zag het er ook heel bijzonder uit. Of juist een keer met bewolking, de Melkweg of met de sterren op de achtergrond of zelfs een startrail. Hoe blijf je nog origineel op zo’n plek? Alles is al gefotografeerd. Dan moet je je creativiteit aanspreken en dat gebeurd pas goed als je er een paar maal bent geweest. Wat de eerste keer is het zo overweldigend dat je meestal met de geijkte plaatjes thuiskomt. Wanneer komt je creativiteit naar boven? Als je iets al uitgebreid en van alle kanten hebt gefotografeerd en er eigenlijk genoeg van hebt. Als je er lang en rustig over na hebt kunnen denken? Tijdens een vakantie heb je daar niet altijd tijd voor. Dan ben je daar op dat moment en heb je niet altijd de gelegenheid om onder andere omstandigheden te fotograferen. Je kan van te voren via google streetview je gebied verkennen. Of het bekijken van andere foto’s van het gebied om inspiratie op te doen, of om te kijken wat er al gefotografeerd is en wat niet. Een bijzondere foto die me bij gebleven is de foto van Marsel van Oosten. Hij wilde fotografen tijdens mistomstandigheden, wat maar vier of vijf keer voorkomt per jaar. Met een sterke zaklamp achter de boom creëerde hij dit beeld.
De uitspraak van …. ja, van wie?
BUYING A NIKON DOESN’T MAKE YOU A PHOTOGRAPHER
IT MAKES YOU A NIKON OWNER
Heel veel mensen kopen een mooie spiegelreflex en verwachten de mooiste foto’s eruit. Dan fotograferen ze op de automatische stand, vergeten de ontspanknop eerst half in te drukken en zijn dan teleurgesteld dat ze onscherpe foto’s krijgen. Of dat de foto’s niet zo mooi zijn als ze verwacht hadden. Op de automatische stand doet de camera wat hij wilt en niet wat de fotograaf wil. Verdiep je in de camera , volg een cursus! Op die manier leer je spelenderwijs je camera kennen. Hoe werkt een diafragma, wat is sluitertijd. Wil ik scherpte of onscherpte in mijn achtergrond. Op welke stand moet ik de camera dan zetten?
Naast techniek is het ook de kunst van het kijken. Wat is een prettige compositie om naar te kijken. Hoe ga ik min beeld kaderen? Wat laat ik weg in de foto en wat wil ik laten zien. Vragen die je in een split second overdenkt. We gaan langs de knoppen van de camera en je krijgt opdrachten mee. Je leert spelen met diafragma en sluitertijden. Zelf ben ik meer een gevoelsfotograaf, maar vind dat ik wel wat moet weten van techniek. Als ik naar IJsland in de winter ga, moet ik wel weten hoe noorderlicht gefotografeerd wordt. Of met avondfotografie bezig ben en met lange sluitertijden bij de zee. Of als ik met culinaire fotografie bezig ben, me verdiepen in het onderwerp om er een mooiere foto uit te krijgen. Als je dan leest dat je bv een lente-uitje lichtjes insmeert met olijfolie het mooier uitkomt op de foto, komt dat je foto ten goede.
Over de fotograaf is niets te vertellen, die is anoniem.
De foto is gemaakt in het landschapspark Duisburg.
De uitspraak van Ernst Haas
I AM NOT INTERESTED IN SHOOTING NEW THINGS
I AM INTERESTED TO SEE THINGS NEW
Dat Ernst Haas (1921-1986) nieuwe dingen zag, dat klopt wel. Hij experimenteerde met kleuren. Hij fotografeerde de wereld zoals hij hem wilde zien. Meer en meer kwamen er bewegingen in zijn werk en onscherpte in zijn foto’s. Hij liet foto’s zien als kunstwerken. Naast journalistieke fotografie, portetten, maakte hij ook foto’s van flora en fauna, van landschappen en zelfs luchtfotografie. Een van zijn meest verkochte boeken met kleurenfotografie is “Creation” uit 1971.
Deze foto is gemaakt tijdens een workshop lensbaby fotografie. Een macro foto met op de camera een speciaal lensje, de lensbaby Muse. Je hebt diverse soorten lensbaby’s. Jij bepaald met de lensbaby waar de scherpte op de foto zit. Afhankelijk van de diafragmaring bepaal je de hoeveelheid scherpte /onscherpte. Er zat een diafragmaring van 4 op de lensbaby. Dit is en gewone, verdorde varen in het bos, die je op een andere manier gaat bekijken . Door de lensbaby werd hij omgetoverd in een licht veertje. Het is even oefenen met deze lens. Vele foto’s halen het niet. Dat betekend veel weg gooien, maar af en toe vind je zo’n juweeltje ertussen.
De uitspraak van Josef Koudelka
I WOULD LIKE TO SEE EVERYTHING, LOOK AT EVERYTHING
I WANT TO BELIEVE TO BE THE VIEW ITSELF
In Namibië hebben we een rondvlucht gemaakt boven de Sossusvlei. Helaas duurde de vlucht maar 40 minuten. Het was geweldig om met zo’n klein vliegtuigje boven de duinen te vliegen. We waren met 4 personen en de piloot. Mijn man en ik zaten ieder aan 1 kant, zodat we beiden uitzichten konden benutten. De piloot hield nog een praatje. Dat we vooral moesten genieten van de vlucht en niet alleen maar continu met fotograferen bezig moesten zijn. We hadden al een eerdere ervaring met een spectaculaire rondvlucht in Nieuw Zeeland in de bergen rondom Mount Cook. Toen maakte de camera echt overuren! Nu heb ik bewust even niet gefotografeerd en van het uitzicht genoten. Maar langer dan 5 minuten lukte dat niet. De zon was net op, er lagen prachtige vergezichten voor ons. Je kon de zee zien, de luchtballonnen en de auto’s met mensen die onderweg waren naar Deadvlei. En de geparkeerde auto’s bij Duin 45, waar mensen naar boven waren klommen om van de zonsopkomst te genieten .
Josef Koudelka (1938) maakt een andere soort landschapfotos . DHet zijn donkere landschappen , met thema’s als verlatenheid, afval, vertrek, wanhoop en vervreemding. Zoals het boek uit 2013 “Wall: Israeli and Palestinian Landscapes” . Maar hij begon als straatfotograaf. Oorspronkelijk uit Tsjechië en in de jaren 70 politiek asiel gekregen in Engeland. Al snel werd hij een magnum fotograaf. Hij reisde rond in Europa op zoek naar beelden van de straat. Zoals bij de zigeuners van Slowakije en Roemenië. Zijn personages lijken soms uit sprookjes te komen.
https://www.facebook.com/JosefKoudelka/